Bilaketa aurreratua

erreus
erreus. izond. (TE). Inservible, defectuoso,-a. Akasdun piezia, atzera botatako piezia, txartzat botatakua. "Erregetxian" armagiñen piezeri egitten jakuen kontroletik ei dator (ETNO). Zuk batutako intxaurretatik, erdixak baiño gehixago erreusak ziran. / Asoliartzako P. zan gizon erreus baten billa, dinamitiak errementauko ete eban edo ez ikustera bialtzeko. / Erreusak txatarretara bota eta bakia; eurekin denporia galdu baiño besterik ez dok egitten. Anton. gauzadan. Ik. gauzaeztan.  Gauza eta piezekin ez eze, personekin be erabiltzen da.