gauzadan. izond. (ETNO). Pieza sin defectos, pieza buena, útil; capaz (persona), válida. Taillarrian: akats bariko piezia, balio dabena. Personia: kapaza, gai dana. Erreusa eta gauzaeztana ugari eta gauzadan piezia gitxi; holan ez dago kostua jaisterik. Anton. erreus, gauzaeztan. Ik. gauza izan.