Bilaketa aurreratua

sasoiz
sasoiz. adlag. (TE). A tiempo, puntual, oportunamente. Orduan, bihar dan sasoian. Garaiz heldu da bazkaittarako, eta sasoiz itxuli da lanera. / Pau, Bearngo urian zan botikarixo bat, Etienne jauna deitzen zana, zeiñek sasoiz hartu eban emaztetzat emakume eder bat. (Ibilt 472). Ik. garaiz.  Eibarren arrunta da, garaiz baiño gehixago erabiltzen da sasoiz.