2 . erain, eraitte (eraitxe, eraitze ) [eragin, eragite]. dio ad. (TE). Mover, menear, hacer mover; remover, revolver. Mogidu, mogitzera bultza egin.
Eraixozu hauspuari, suteixa bizittu deiñ. / Sehaskiari apur bat eraitzia nahi bazendu, umiak lo ein deixan... / Hankiakin erainda ibiltzen zan tornu zahar bat. (Zirik 106).
Babesleak
