2 . banaka. adlag. (TE). De uno en uno, uno por uno, uno cada vez. Banan.
Illaran jarri gaittian banaka, eta guazen barrura. / Banaka, biñaka, launaka, zortziñaka... / Bigarren --batelarixak esan zetsen-- nerekingo kontu hori banaka amaittu biharko dozuela; neretzat lotsa larregi izango litzakianetik, testigu aurrian eiñ biharra ezkututan eiñ biharreko jardun hori. (Ibilt 455).
Ik. banan-banan.
Babesleak
