2 . hausi, hauste [hautsi]. du ad. (TE). Quebrantar, faltar (a), incumplir; infringir, transgredir. Legia, bakia, emondako berbia, juramentua... etetzia.
Legia haustia krimena da. / Geure onenian be, beti bildurretan, ez ete jakun hausiko ditxa hau eskuetan. (Ibilt 362).
/ Hausi neban legia. (Ibilt 183).
/ Haren asmo gaiztua bestien bakia hausi, ta apaldurik guztiak bera jarri nausi. (Ibilt 369).
/ Juramentu guztiak hausirik, ziur, saldu nabena! (Ibilt 487).
/ Bildurra hausirik, atara zetsan zer ixilleko aututan ziharduan. (Ibilt 463).
Ik. apurtu.
Babesleak
