2 . bete. zenbtz. (TE). Un,-a (completo, entero). Ordubete, astebete, hillabete, urtebete. / Ordu betian errekan ibili ondoren, gauza gutxi harrapau eban. (Zirik 35).
Izatez, bat-en errealizaziño bat da, eta zeozer osua danian erabiltzen da. TEk diño denporazko berbetan erabiltzen dala -"se sufija con los nombres que denotan espacio de tiempo" (TE, 252)-, baiña edozein neurrikin erabili leike: metro bete, baso bete eta abar.
Babesleak
