3 . urrin [urrun]. izond. (TE). Lejano,-a, remoto,-a, alejado,-a, apartado,-a. Normalian lekuzko esanguria dauka, baiña figuradua be bai: konparaziño baterako, "senide urriñak" esaterakuan.
Elorreta, basarri urriña negurako. / Senide hurrak ba tiuak eta baitta bigarren lehengusuak ero hirugarren, baiña; beste batzuk ba, zeu be bai, Azpiri zaralako, senide urriñak. / Jarraittu zetsan leiho urriñ bateraiñok. (Ibilt 476).
Babesleak
