Bilaketa aurreratua

pentsau
1 . pentsau, pentsatze [pentsatu]. du ad. (TE). Pensar; opinar; reflexionar, meditar. Zuzen be, zeuk diñozun bezela pentsatzen dot neuk be. / Asmau, barriztau, debekau, kontau, pentsau... / Baiña egixa ez detsula ezkutatzen pentsatzen dozunetik... (Ibilt 481). / Amoriozko eta gorrotuzko nahasteko begirakune batekin beitturik bere zoritxarraren kulpagarri pentsatzen ebanari. (Ibilt 488). / Gaizki pentsatze bategaz zaurituta eguan. (Ibilt 482). / --Hik zer pentsatzen heban ba? (Zirik 17). / Ta, hortik pentsau zeike, irakorle [...]. (Zirik 31). / Etxakixat ba! Dana biharrekua zuan. Pentsaik, pieza bat bi aldiz kantau biharra izan juek. (Zirik 85). / Herri guztiaren barregarri ipintzia pentsau al dok? (Zirik 28).