2 . sartu, sartze (sartutze). du ad. (TE). Meter, introducir; incluir. Norbaitt edo zerbaitt barrura pasau erain edo zerbaitten barruan ipini.
Sartu netsan guzur haundi bat. / Guzurra sartziak ez dauka asko ikasi biharrik. / Sartizuz umiak epeletara, kanpuan girorik ez dago-eta. / Igesixan ibili arren harrapau eta barrura sartu ninduen. / Lexikoian darenaz aparte, hainbat berba sartu dittue hiztegi honetan. / Han inguruan zan itziartarrak zerbait entzun eban da sartu eban bere muturra. (Zirik 22).
Babesleak
