Bilaketa aurreratua

pot egin
pot egin. du ad. (TE). Desfallecer, desfondarse, no poder más. "Onomatopeya vigente para significar en estilo familiar, el morirse" (TE, 633). Munduan jabe zalakuan, eta hor!, pot ein dau. / Anbotora bidian, euan beruakin, gora baiño lehen pot egin genduan.