luak hartu [loak hartu]. du ad. (TE). Dormirse, vencer el sueño. Arduratan bizi danak ez dau errez luak hartzen. / Umia oheratu dogu eta berihala hartu dau luak. / Oin kafe bat hartuko baneu ez ninduke errez luak hartuko. / Mendikara garau ondoren, zapla! hartu ginduzen luak. / Ezer egin barik jarraitzen badozu, luak hartuko zaittu. / Ohian bueltaka ebillen luak hartu eziñik. (Zirik 18).
Ik. lokartu. "Ondo ete dago umiak lo hartu dau esatia? Umiak hartzen al dau, ba, lo, ala luak hartzen dau umia? (...) Dudarik ez dago hau azkenau dala zahar eta jatorra, eta geruago beste eria sortu dala gure artian. (...) Badirudixanez, bai luak eta bai heriotzak hartu egitten gaittue, eta ez geuk lua eta heriotzia" (IL, 45).
Babesleak
