1 . itsutu, itsutze ( itsututze). da/du ad. (TE). Quedarse ciego,-a, perder la vista; dejar ciego,-a, cegar. Hainbeste irakortekin ixa itsutu zan. / Itsututzia, izan laikianik oker haundiña. / Etsaiak itsutu eben errota-harrixan lan eraintzeko. / Bendian hartutakuak itsutzia ohittutzen zan gizon-oletan lan eraitzeko.
Babesleak
