1 . etorri, etortze (etorte). da ad. (TE). Venir. Ariñ-ariñ etorri nintzan kezkaz beteta. / Etorri zakiraz gehixago itxaiñ erain barik. / Gura dau zeu etortzia hona, alkar aitzeko. / Esandako orduan etorriko naiz. / Heldutzeka, etortzeka, aindutzeka... / Sanjuanak etorri ziran. (Zirik 45).
/ Hara hor Atxoliñi nun etorri jakon heriotzako ordua. (Zirik 12).
Ik. erdu.
Babesleak
