aidian (airian) [airean]. adlag. (TE). En un momento, rápidamente, enseguida. Azkar, bizkor, segiduan.
Aidian ein dittu etxeko zeregiñak, erromerixarako asmuan.
aidian egon. esap. (TE). Estar pendiente. Asmoren bat egin barik daguanian esaten da. Zalantzan erabagi barik egon (EEE).
Zure asmuak aidian dagoz ondiokan.
aidian jaurti (airian jaurti). esap. (NA). Echar por ahí, lanzar, tirar. Harrika bota.
Hartu eta airian jaurti eban!.