Bilaketa aurreratua

eskatzaille
eskatzaille [eskatzaile]. izond. (TE). Pedigüeño,-a (profesional); mendicante. Motxaillak beziñ eskatzallia. / Fraille eskatzaille eiñ eban Italia guztia. / Eta jakiñ eskatzaillia kristau ona zana, azkenian laga zetsan burutik-beherako soñekuori. (Ibilt 464). / Aindu zittuan bere zerbitzailliak billau zeixen eskatzaille haura. (Ibilt 460). Ik. eskeko.