1 . emon, emote [eman]. du ad. (TE). Dar. San Pablok erakusten desku ez dala nahikua emotia, emon bihar dala bihotzetik eta poztasunakin. / Baitta diño San Pablok, Jesusen ahotik, emotian zorion gehixago daguala hartzian baiño. Ik. hatza emon eta besua hartu.
Babesleak
