4 . laga, lagatze. dio/du ad. (OEH). Dejar algo o a alguien de cierta manera. Otxabu onakin zentesimara lagatzen dira zuluak.
/ Harrittuta laga eban Eibarko jentia. (Zirik 104).
/ Laga hori nere kontura. (Zirik 44).
/ Lagaik atia zabalik. (Zirik 25).
/ Lagaixozu andra, ha uezaba da; nahi badau igoko da. (Zirik 61).
/ --Organu barrixa eitteko limosna eske nator. [...] --Ez, laga, laga. Gu lehenakin be konforme gara ta. (Zirik 42)
/ Gaitz batek gortuta laga arren [...]. (Ibilt 469).
Babesleak
