1 . bedar (belar) [belar]. iz. (TE). Hierba, pasto del ganado. Izango da denbora bat, horrek herri haundixetako kale ikusgarrixetan bedarra haziko dana, sube eta muskarren ezkutaleku izan deiñ. / Ganauandako bedar ebaten da soluan. / Nola esaten ete zan lehenago: "bedarra" ala "belarra"? / "Gaztetxuak giñala, granuja gaiztuak gu, honako hau kantatzen genduan
basarrittarren bati adarra jo nahixan: Basarrittarra, tirri-tarra, jan
bedarra ta bota puzkarra" (IL, 72).
Babesleak
