zurrut egin.
1 . zurrut egin (txurrut egiñ). du ad. (TE). Sorber; beber de un trago; beber, trincar, empinar el codo. "Onomatopeya que se dice por beber" (TE, 747); edo "cuando se bebe ruidosamente" (TE, 696).
Zurrut eizu esnia, maittiorrek, apapara juateko. / Karral pelotarixak arrautza gordiñak zurrut egitten zittuan kale erdixan. / Surra morauta jaukak horrek; bai ba! txurrut egitten jok-eta gogor. / Hi, Arrautzia! ixilik ez pahago zurrut eingo haut! (Zirik 56).
/ Zergaittik ez ninduan lurrak zurrut egiñ nere oiñen azpira, nere gorde biharreko sekretua kontau nebanian? (Ibilt 488).
2 . zurrut egin. du ad. (TE). Hundirse, derrumbarse. "Se dice de hundirse una cosa, como un piso, por ejemplo" (TE, 747).
Sapaixak zurrut ein dau, astun larregi jarri detselako gaiñian.