prestau, prestatze [prestatu].
1 . prestau, prestatze [prestatu]. da/du ad. (TE). Preparar(se), arreglar(se), acicalar(se); capacitarse, aderezar. Zerbaitt edo norbaitt, edo norbere burua, zeozetarako gai egin: bazkaria, jaixa, norbera. Goiz asko prestau nintzan bizimodurako. / Prestau dozu afarixa? / Erozer gauza gertauta be, aurretik prestatzia ona da.
2 . prestau, prestatze [prestatu]. du ad. Prestar (dinero). Dirua bueltatzekotan laga, prestamuan.
Prestaidazu millako bat hillan azkenera arte. Ik. dirua aurreratu.