domau
domau, domatze [domatu]. 1 . domau, domatze [domatu]. du ad. (TE). Domar, amaestrar, amansar. Domauta eukazen dozenerdi bat lihoi. / Ez zan erreza bihor haura domatzia. Ik. bezau. 2 . domau, domatze [domatu]. da ad. (TE). Doblarse; flexionarse. Atzeruzka domatzen da lurreraiñok.
