lokatu, lokatze (lokatutze). 1 . lokatu, lokatze (lokatutze). da ad. (TE). Enclocarse, ponerse clueca. Oilluekin erabiltzen da. Oillua lokatu da eta hamazortzi arrautza bota detsaguz. / Txitxak ataratzeko bihar izaten da oillua lokatutzia. 2 . lokatu, lokatze (lokatutze). da/du ad. (TE). Aflojar(se), soltar(se); dislocar(se); poner en punto muerto. "Hazurra beran lekutik etara; izatez, edozer gauza, ibilixaz, zuztarretik etara eta kili-kolo lagatzia" (ETNO). Zirri eta zirri, lokatu dot albagiña. / Orixotan beratu eta lokatu dau torlojua. / Ez zan erreza izan torlojua lokatutzia. / Kostako da berau lokatzia, sustrai gogorrak dittu ba lurrian barrura. / Jo-ta lokatu zetsan matraillazurra. Ik. lokan ipini, lokara jarri.