trukau, trukatze [trukatu]. du ad. (TE). Cambiar, canjear, permutar, trocar. Trukauko leuke harek andria, zeiñek hartu baleu. / Bizimodua trukatzia balitz, ortulau izatia hartuko neuke. / Nik, galleguegaitik trukauko naittukek pa. (Zirik 41).