tartian [tartean]. adlag. (TE). Entre; incluido,-a, implicado,-a. Autu hartan, zu be tartian ziñan. / Kanpoko banda hórren tartian Plaentxiakua be urtero ekartzen da. (Zirik 20). / Bixente asko tartian dirala. (Zirik 86). / Irakorlia jakiñerazten dogu, ipuiñ hónen tartian, ez Nafarruako Erregiñaren eztenkadatsuenak [...] gaurko denporak kontuan izanda. (Ibilt 453). / Fray Gerundio de Campazas tartian dala. (Ibilt 453). Ik. tarteko, artian.