premiñatu, premiñatze ( premiñatutze) [premiatu]. da/du ad. (TE). Apremiar(se), urgir, presionar, obligar. "Encontrarse en necesidad" (TE, 635). Jokuan hillekua galdu, eta diru premiñatu zan etxera agertzeko eta lapurretan eiñ eban. / Iñoiz premiñatutzia badozu, badakizu nun garan beti lagundutzeko borondatiakin. / Izan laike bixar edo etzi ni diru premiñatzia eta zuregana joko dot.