oheratu (ogeratu ), oheratze (oheratutze). da/du ad. (TE). Acostar(se), echar(se). Ez dakit noiz izango dan haren ogeratutzia giltza aldian dabela. / Ondo ez bazagoz, ogeratzia dozu onena. / Txanton serenua, hamaika aldiz Pernando maittekiro oheratu ebana. (Zirik 37). / Ezteguko gauan alkarregaz ogeratu balitzaz bezela. (Ibilt 489). Ik. ohian sartu.