lurra jo [lur jo]. 1 . lurra jo [lur jo]. du ad.-esap. (TE). Tocar fondo, decaer; arruinarse. Jausi. Hondatu, behia jo. Gure Jaunak, kurutzia lepuan ebala, hiru bidar jo eban lurra. / Hainbeste urtian harro izandako etxia, gaur lurra jota. 2 . lurra jo [lur jo]. dio/du ad.-esap. (OEH). Tocar el suelo. Bere hamar arruako soiñan urdaixak lurra joten zetsela. (Ibilt 462).