kalte. 1 . kalte. iz. (TE). Perjuicio, daño; desperfecto, avería. Eragindako edo sortutako hondamena. Ointsuengo euri haundixak kaltia izan dira eraiñentzat. / Baña ez bere emaztian kalte barik. (Ibilt 472). 2 . kalte. adlag. (TE). En perjuicio, en daño. Kaltian, kaltegarri. Aberastia, kalte harendako. kalte egin. dio ad. (TE). Dañar, perjudicar, hacer daño. Arboladi horren keriziak kalte eitten detsa soluari. kalterako. postp. (OEH). En perjuicio de, en contra de. Senar bat, bere kalterako ahalegiñetan. (Ibilt 456 tit). kaltian [kaltean]. adlag. (OEH). En perjuicio de. Nere bihotzeko Maittian kaltian. (Ibilt 480).