irutxur [iruzur]. iz. (TE). Traición; tongo, trampa; fraude, estafa. Gaurko jokuan, irutxurra bis-bistan egon da. / Ezpatadunak ein zeskuen irutxurrak, Jaungoikuan parkarik ez dauka. / Bizixagaz ordaindu biharko dozu zeure irutxurra. (Ibilt 480).  Irutxurra engaiñua da eta hirutxurra baztarra, txokua. irutxur egin [iruzur egin]. du ad. (TE). Traicionar; engañar. Bide ardixan, illunak eta bakardadiak lagunduta, irutxur ein zestan. / Irutxur itzala eitten zetsan honi. (Ibilt 482). Ik. engaiñau, irutxur jokatu. irutxur jokatu [iruzur jokatu]. du ad. (TE). Traicionar; engañar. Traiziñua egin. Lehenengo egunetik, irutxur jokatu eben urdiñak. Ik. irutxur egin.