gaiñian [gainean]. adlag. (TE). Encima; en seguida, próximo. Nun aitzen emoteko, baiña baitta noiz be, laster izango dan zeozen barri emoteko. Aizgorri gaiñian, ermittia gordeleku genduala, eiñ genduan gau guztia. / Sanjuanak dittugu gaiñian, eta etxe-zuritzia eiñ barik ondiok. Ik. aldian, soiñian.  Denporazko esanguriakin, laster izango dan zeozen barri emoten dau