1 . etorri, etortze (etorte). 1 . etorri, etortze (etorte). da ad. (TE). Venir. Ariñ-ariñ etorri nintzan kezkaz beteta. / Etorri zakiraz gehixago itxaiñ erain barik. / Gura dau zeu etortzia hona, alkar aitzeko. / Esandako orduan etorriko naiz. / Heldutzeka, etortzeka, aindutzeka... / Sanjuanak etorri ziran. (Zirik 45). / Hara hor Atxoliñi nun etorri jakon heriotzako ordua. (Zirik 12). Ik. erdu. 2 . etorri, etortze (etorte). da ad. (ETNO). Nacer, crecer, desarrollarse (las plantas). Landarak ondo datoz aurtenguan. / Aurten garixak berandu datoz. datorren. iz. (TE). Lo que viene, lo futuro. Izatez, forma relatibua da. Datorrena, ona edo txarra, eruan biharrekua. / Datorrenan barri iñok ez daki. Ik. etorkizun, izango dan. etorri barri. izond. (TE). Recién venido,-a. Etorri-barrixa izan arren, berihala ein zan nausi. Ik. ezkonbarri.  Bi eratara aittu leike: batetik, lexikalizaziño moduan; eta bestetik, denporazko egittura moduan.