ete [ote]. part. (TE). Quizás, tal vez; acaso; si. "Partícula adverbial dubitativa" (TE, 356). Etorri ete dan begira nago. / Zerek urtengo ete dau mataza honetatik? / Etorriko ete naiz? / Nere txakur honentzako lain leku ba ete dozun preuntau nahi netsuke. (Zirik 118). / Gabeko orduak --goizekuak ez ete?-- aurrera zoiazen. (Zirik 37). Ik. bai ete, ez ete.