elixa [eliza / Eliza]. 1 . elixa (eliza) [eliza]. iz. (TE). Iglesia (templo). Eibarko elixia, elixa ederra. / [...] eliziak azpixan hartuta hiltzeko arriskorik barik [...]. (Zirik 11).  Gaur egunian Eibarren gehixen erabiltzen dan formia frikari sabaikariduna da, elixa. Amaierako -a berezkua dau. 2 . Elixa (Eliza) [Eliza]. iz. (TE). Iglesia (Institución), Iglesia católica. "Congregación de fieles" (TE, 310). Elixiak debekauta dauka bedinkatutako ezkontzia hausitzia.  Gaur egunian Eibarren gehixen erabiltzen dan formia frikari sabaikariduna da, Elixa. elixa-kantu [eliza-kantu]. iz. (TE). Canto litúrgico. Beti egon da Eibarren koru ederra elixa-kantuetarako. elixan sartu. esap. (TE). Entrática; purificarse la recién parida. Emakumia elixan sartu "garbitzera" umia euki eta egun batzuetara. Gehixenetan beste andra batekin juaten zan eta parrokuak hartzen zeban elixa ataixan. Elixan sartu aurretik ezin zeban kalera urten (ETNO). Alboko andra gaztiak gaur ein dau elixan sartzia. elixan sartze [elizan sartze]. iz. (TE). Purificación; rito de la purificación . Elixan sartzia Lege Zaharretik dator (Abad. 12. 1-8). Ik. elixan sartu. elixatai [eliz-atari]. iz. (TE). Pórtico de la iglesia. Arrateko elixataixan, abadia zan nausi pelotan.