mundu. iz. (TE). Mundo, universo; tierra. Liburu bat bezela da mundua, nun badan zer ikasi hasieratik guenera. / Bagabiz mundurik mundu, behin geure tokittik atara giñuezen ezkero. / Oingo munduan, zenbat bihar ein bihar dan, biharrik ein barik bizi izateko. (Zirik 44). / Esr. Osasuna, munduko ondasuna.  Nundik nora aitzen emoteko erabiltzen da mundurik mundu egitturia (Por los mundos) (TE, 564). munduan jaixo. da ad.-esap. (OEH). Nacer. Hárek zirrikatuko ez dabenik ezta jaixo munduan. (Zirik 40). Ik. jaixo. mundura ekarri. du ad. (EEE). Traer al mundo, parir, tener hijos,-as. Erdittu, umiak euki. Holako semiak mundura ekartzia baiño lau librako ogixak eittia be hobe dok. (Zirik 41).