1 . begittandu (beitxandu), begittantze (beittandutze) [begitandu]. zaio ad. (TE). Parecer; imaginarse, figurarse. Iritxi, pentsau, irudittu. Begitxandu jata beste bat ziñala. / Sarrittan aurkitzen da zegozer begitxandutzia. / Zorigaiztokua milla gizur begitxandu bihar hau. / Uezaba hintzala begittandu jatan. Jauntxo itxura gehixago heukan bihargiñana baiño: garbi jantzitta ta ezebez eiten. (Zirik 32). Ik. iritxi, pentsau.