bizar. 1 . bizar. iz. (TE). Barba. Arpegixan ez jakon agiri gizon hari bizarra baiño besterik. 2 . bizar. iz. (TE). Rebarba. Galdaketan, forjauan edo mekanizaziñuan piezian inguruan edo ertzetan sortzen dan sobrako eta kendu biharreko materixala (ETNO). / "Rebarba de los estampados" (TE, 268). Baskulian lehenengo zeregiña, bizarrak kentzia. / Bizarrak kentzen jarri nabe, gubil zabalakin. / Trokelak ganoraz ez zorroztiarren hemen gabixak, bizar-kentzen denpora gehixago galtzen. bizarra kendu. 1 . bizarra kendu. du ad. (TE). Afeitar. Orduan, zortzixan behin bizarra kentzen zan. 2 . bizarra kendu (bizarrak kendu). du ad. (TE). Desbarbar. Galda-burdiñazko, forjauzko, estanpaziñoko edo beste eragiketa moduz etaratako piezen bizarrak kendu (ETNO). / "Quitar la rebarba de las piezas estampadas" (TE, 268). Bizarrak kentzen jarri nabe, gubil zabalakin. / Trokelak ganoraz ez zorroztiarren hemen gabixak, bizar-kentzen denpora gehixago galtzen.  Pluralian erabiltzen da gehixenetan.