ezten. 1 . ezten. iz. (TE). Aguijón, acúleo. "Dardo de los ofidios" (TE, 353). Subia eztenakin konturatzen da aurraz, hagiñ hortza sartu laikion gauziari. 2 . ezten. iz. (TE). Lezna. "Lezna de los zapateros" (TE, 353). Egurrian (nahi edonun) zeozer sartu bihar danian, hasierako zulo txikixa egitteko erabiltzen dana (ETNO). Abarketagiñak, beti eztena eskuan dabela. 3 . ezten. iz. (TE). Punta, pincho. Akuluari ezten barrixa jarri biharko detsazu. 4 . ezten. iz. (ETNO). Punzón. Galtzairuzko tresna puntazorrotza, markak edo zuluak egitteko erabiltzen dana. Grabauan be erabiltzen da berbiau. Larregi tenplautako eztenak denpora gitxiko bizixa. Ik. markadore, matiatzeko puntzoi, puntu-biribil, puntzoi, sakabokau, sartzeko puntzoi, ubedun puntzoi, zan-oker, zan-zuzen. eztena sartu. dio ad. (ETNO). Aguijonear; picar. Orduan hasi zuan txillixoka! Harek zittuan orruak! Bai ba! Erlamiñuak eztena sartu jetsan, eta minberia dok hori!.