haragi. 1 . haragi. iz. (TE). Carne. "Tejido vivo en sentido biológico" (TE, 147). Haragi bizixan daukat orpua, ospelekin. 2 . haragi. iz. (TE). Carne [rel]. "La carne, enemigo del alma" (TE, 147). Haragixak bere jabia benderatu gurariko indarrak dittuanetik, arimiak etsaitzat dau, mundua eta diabruagaz batera. haragi-eten. iz. (AS). Desgarro muscular. Pelotan jokatzen zebillela jausi eta haragi-etena egin eban. Ez dot uste luzaruan barriro jokatuko dabenik. Ik. trokau, zantiratu, eten, erasan.